"අපි ආයෙම ආදරේ කරමු ද? " "ඉතින් අපි ආදරෙන් නෙවෙයි ද මේ ඉන්නේ " මට ඕනේ ඔයා මාව දැකපු පළවෙනි දවසේ වගේ මං දිහා බලපු විදියට ආයෙම බලන්න වචනයක් වත් කතා නොකර ඇස් වලින් කතා කරන්න මං ලඟින් ඉද්දී හෙමිහිට අතින් අල්ලන්න " ඔයා ළඟ ඉද්දි මගේ Heart beat එක වැඩි වෙනවා " කියලා මගේ... Continue Reading →
මේතාක් කල් ජීවිතේ මට ලැබුනු හැමදේකටම ස්තූතිවන්ත වෙමින් ගිය අවුරුද්දට සමුදෙමින් මේ අවුරුද්ද ආදරෙන් පිළිගන්නවා. යන දේවල් වලට යන්න දීලා අතාරින්න මං පුරුදු වුණා. මං වටේ ඉන්න Toxic මිනිස්සුන්ව වගේම Negative දේවල් ජීවිතෙන් අයින් කලා. එතකොට මගේ වටේ හිටියේ මාව ආදරෙන් වැළඳගන්න ,මට ආදරේ කරන මට හයියක් වුණු මිනිස්සු , ඒක මාව ඉස්සරහට ගෙනියන ශක්තියක්... Continue Reading →
ඔයා කියවන්නේ මොන වගේ පොත් ද? කියලා ඇහුවම සමහරු කියනවා " විශේෂයක් නෑ. අහු වෙන ඕනෙම දෙයක් කියවනවා " කියලා. මේ වගේ දෙයක් ඇහෙද්දි මං ටිකක් බය වෙනවා. ඒ වගේම දුක් වෙනවා. මොකද කෙනෙක්ගේ ජීවිතේට එයා ආශ්‍රය කරන මිනිස්සු , එයා ජීවත් වෙන පරිසරය වගේම එයා කියවන දේවල් සෑහෙන බලපානවා. ඒ දේවල් වලින් කෙනෙක්ගේ ජීවිතේ... Continue Reading →
මං මුලින්ම මංජුල වෙඩිවර්ධන කියෙව්වේ සාමාන්‍ය පෙළ කරන කාලේ , ඒ බත්තලන්ගුන්ඩුව පොතෙන්. ඒ පොත කියවද්දී දැනුනු හැඟීම මට ආයේ ගන්න ඕනේ වුනු නිසා ළඟදි මම ආයෙම කියෙව්වා. මම සාමාන්‍යයෙන් එකම පොත දෙපාරක් කියවන කෙනෙක් නෙවෙයි. හැබැයි වෙඩිවර්ධනගේ පොත් වලට ඒ කාරණාව කවදාවත් වලංගු වුනේ නෑ. සන්තාන ගීතිකා පොත කියවන්න ගත්තු කාලේ ඉදන් මම තාම... Continue Reading →
මගේ අදහසට අනුව කෙනෙක් ඉපදිලා සාමාන්‍ය මනුස්සයෙක් විදියට ජීවත් වෙලා මැරිලා යනවනම් ඒකේ කිසි තේරුමක් නෑ. හැමෝම වගේ එකම පාරක ඔහේ ගලන් ගිහින් නැති වෙලා යනවා.ඒත් හොයලා බලන්න ලෝකේ වෙනස් කරපු , මැරුණත් අමරණීය මිනිස්සු ගැන. එයාලා ගියේ සාමාන්‍ය මිනිස්සු ගියපු පාරේ නෙවෙයි. එයාලා ඒක හොඳයි මේක නරකයි කියලා සම්මත හදාගත්තු සමාජය කියන විදියට ජීවත්... Continue Reading →
මට සුරංගනා කතාවක ජීවත් වෙන්න තිබුණා නම්. එහෙනම් දීර්ඝ නින්දකට වැටිලා තියෙන මගේ ආත්මය ඔයාගේ හාදුවකින් ඇහැරෙන්න තිබුණා. එක බැල්මකින් මරාගෙන මැරෙන්න හිතෙන තරම් ආදරයක් ඇති වෙන්න තිබුණා. නපුරු රාක්ෂයෝ ,මන්තරකාරියෝ එක්ක සටන් කරලා දවසක මාව බේරගෙන යන්න එයි කියලා බලන් ඉන්න තිබුණා. අන්තිමට ඒ කුමාරයයි කුමාරියි සතුටින් ජීවත් වුණා කියලා අපි දෙන්නගේ කතාවත් අවසන්... Continue Reading →
මගේ ශරීරය වෙත , දන්නවද ඔයා මාත් එක්ක අවුරුදු විසි අටක් ඇවිත් තියෙනවා. ඒ ගමන මාරයි , මොන වගේ ද කියලා විස්තර කරන්න බැරි තරම්.මගේ මනසට වඩා ඔයා හැමවෙලේම මන්දගාමී වුණා. මුලදී මට ඒ නිසාම ඔයා එක්ක තිබුනේ තරහක්. ඇයි මාව මේ වගේ ශරීරයක හිර කලේ කියලා.ඒ විතරක් නෙවේ මිනිස්සුන්ට ඔයාගේ මේ ආබාධිත ශරීරය පේනවට... Continue Reading →
මට සමාවෙන්න , හුඟ කාලෙකින් මට ලියන්න බැරි වුණා. ඒත් මට අමතක නෑ ඔයා වෙනුවෙන් මේ අවකාශයේ මම ලියනවා කියලා ඔයාට දීපු පොරොන්දුව. ඒකයි මම ආයෙම ඔයා වෙනුවෙන් ආවේ. දන්නවද හැමදේටම හොඳම විසදුම කාර්‍යබහුල වෙන එක කියලා මට මේ කාලය ඇතුලත වැටහුණා. එතකොට සමහර හැඟීම් වුනත් කල් ඉකුත් වෙනවා කියලා දැනුනා. ඒත් මම හිතන් හිටපු... Continue Reading →
හැමදාම උදේට මං එනකල් බලාගෙන හිටිය, මාව දැක්කම හිත පුරා හිනා වෙලා කොහොමද ඔච්චර ලස්සන වුනේ කියන කෙනෙක් හිටිය අතීතයක් තිබ්බා. මාව වාහනෙන් උස්සලා අරගෙන පරිස්සමින් Wheel chair එකේ වාඩි කරලා තල්ලු කරගෙන ගිහින් කැන්ටිමෙන් කෑම අරන් දීලා මම කන දිහා බලන් හිටපු කෙනෙක් හිටියා.මං කවන්න ද කියලා අහලා චූටි කටවල් එකින් එකට අනලා කවපු... Continue Reading →
ඔයා දෙයක් කරන්න පටන් ගන්න 'නියම වෙලාව' එනකල් ඉන්න කෙනෙක් නම් ,ඒ දේ වෙනුවෙන් 100% සූදානමක් හිතට දැනෙනකල් බලන් ඉන්න කෙනෙක් නම් , කියන්න කණගාටුයි ඔයාට ඔයාගේ මුළු ජීවිත කාලෙම බලාගෙන ඉන්න සිද්ධ වෙනවා. ඇත්තටම ගොඩක් මිනිස්සු එයාලගේ "හොඳම ජීවිත " ගත කරන්න අවස්ථාවක් එනකල් දීර්ඝ කාලයක් බලාගෙන ඉන්නවා . සතුට ආසාවන් වෙනුවෙන් හැමදාම හවස... Continue Reading →
Believe in Yourself 